در طول تاریخ خشونت ها ، نسل کشی ها و جنایات زیادی رخ داده است . آدم ها به دلایل مختلفی دست به این رفتارهای غیر انسانی می زنند : به دست آوردن قدرت ، ثروت و یا انتقام . گاهی هم هیچ دلیلی برای این رفتارها نمی توان پیدا کرد . خبر از دست رفتن شان و مرتبه انسانیت و بقیه دلایل در برابر اتفاق هایی که رخ می دهد پوچ و بی معنا هستند ... چون هیچ دلیلی نمی تواند وجود داشته باشد .

بشر همیشه کوشیده است با وضع قوانین مدنی ، مذهبی یا اخلاقی با خشونت مقابله کند پس خود را به دلیل توانایی اش از حیوانات بالاتر می داند .

اما سوال این جاست که وقتی کاری از دست قوانین یا قانون گذاران بر نمی آید چه اتفاقی می افتد ؟

فرانسه را مهد دموکراسی یا همان مردم سالاری می دانند ، فرانسه کشور روابط فرهنگی و هنری است و حالا درست در همین کشور که نماد تمدنی است که جهان به دستاوردهایش افتخار می کند ، انسان ها بر اثر یک خشونت جمعی و کور کشته و زخمی می شوند .

هر دلیلی یا توجیهی برای این رفتارها بی معناست ، حماقت است و حتی حیوانات درنده هم از چنین رفتارهایی شرم می کنند .

پس تحت هر نام و یا به هر بهانه ای که کسی به چنین رفتارهایی دست بزنند انسان نیستند . اما از آن ها بدتر هم وجود دارد یعنی سیاستمدارانی که برای منافع کوتاه مدت یا بلند مدت خود پیدا شدن چنین رفتارهایی را باعث شده اند یا امروز از آن بهره می برند .

حالا شما بگویید در این میان چه کسی گناهکار است ؟

در این جا دین برای فریبکاران بهانه است . در این جا نه فقط  جان انسان ها بی ارزش است بلکه هیچ ارزش دینی هم وجود ندارد و فقط فریب است که حکم می کند .

از این سیاستمداران همه جا پیدا می شوند در همه کوچه و خیابان ها و شهرها و کشورها .هر کجا که خشونتی یا جنایتی باشد سیاستمدار فریبکار هم هست تا جان و اخلاق و شرافت و انسانیت را داد و ستد کنند . و هر خشونت فراگیری تاییدی است بر موفقیت یک فریب اخلاقی و انسانی .

تسلیم نشدن به این ماجرای همیشگی نیازمند هوش دو طرفه است : هوشمندی آم ها که آلت دست قرار می گیرند و هوشیاری آن ها که قربانی می شوند .

پس بیاییم به جای همدردی با قربانیان ، به هوش باشیم تا آلت دست نباشیم .

پس خبرها را بشنویم اما نشانه ها را هم از واقعیت های درون شان دریابیم و فراموش نکنیم : نباید فراموش کنیم .

      ارادتمند همگی شما دیگر پیمان  

بعضی از کلمه ها به مرور زمان ارزش خودشان را از دست می دهند مثل " جوانمردی " که کم کم از گفت و گوی روزمره ما حذف شده است و شنیدن برخی از کلمه ها که بار ارزشی منفی دارند کم کم برای ما عادی می شوند ، مثل دروغ و دروغگویی .

بعضی می گویند رسم زمانه است دیگر ! کاری نمی شود کرد ! باید تسلیم شد .

وقتی کاری را همه و در همه جا انجام می دهند پس این کار را هر چند هم ناپسند باشد باید پذیرفت و به آن تن داد .

برخی ها هم می گویند به دروغ شوخی کردن اشکالی ندارد اما باید یادمان باشد که اگر به هر دلیلی به دروغ گفتن عادت کنیم ارزش بسیار بدی را در جامعه ترویج کرده ایم . بهانه ای را ایجاد کرده ایم که دروغ گفتن را به خودمان و به همه بپذیریم : اصلا یک رفتار انسانی ناپسند شوخی و جدی ندارد مگر " صداقت " شوخی و جدی هم دارد که دروغ هم داشته باشد ؟

من با اصل این داستان مشکل دارم شاید به این روی سکه فکر نکرده باشید شاید هم خنده دار به نظر برسد ولی من فکر میکنم که صداقت و روراستی وقتی معنا پیدا می کند و ارزش دارد که " دروغ " بد باشد وگرنه این ها با هم چه فرقی دارد ؟ حالا هر جا که می خواهد باشد .

وقتی ما می توانیم در جمعی شرکت کنیم و نام یک گروه به خودمان بدهیم که اصول اولیه انسانی را رعایت کنیم : انسان باشیم ، صادق باشیم ، شایسته دوستی و هم صحبتی با هم باشیم .

حالا وقتی دروغ گفتن را بپذیریم به این بهانه که : " چه عیبی دارد بعضی جاها و مثلا در یک فضای مجازی می شود دروغ گفت ، کلاه سر خودمان گذاشتیم چون آن وقت بقیه ارزش های انسانی هم معنا ندارند .

پس دیگر چه بهانه ای یا چه دلیلی داریم تا با هم جمع بشویم و حرف بزنیم و تجربه هایمان را به اشتراک بگذاریم و از آن ها لذت ببریم ؟ آیا از بودن با هم می شود لذت برد ؟ در این صورت در جست و جوی کدام ارزش ها هستیم ؟

اگر این جور است به نظر من انسان های غارنشین که هیچ تعریفی از ارزش ها نداشته اند و در هیچ شبکه ای مشارکت نمی کردند به ارزش های انسانی والاتری دست یافته بودند از طرف دیگر اگر حضور در این شبکه ها به معنای از دست رفتن ارزش های اخلاقی باشد پس وای به حال همه ما ...

فراموش نکنیم صفا ، صمیمیت ، عشق ، روراستی ، دوستی ، هم صحبتی و همراهی وقتی معنا پیدا می کند که از دروغ پرهیز کنیم حالا هرجا و به هر بهانه ای گه باشد .

درست است که ما یکدیگر را در یک رابطه دور می شناسیم اما در این شناختن ها هم باید پایبند ارزش هایی باشیم که بدون آن ها نمی دانم چه نامی به خودمان باید بدهیم !

      ارادتمند و مخلص همگی شما عزیزان ، دیگر پیمان