هنگام مقایسه رفتارها هیچ وقت نمی توانی بدانی کدام رفتار میان ما انسان های دو پا از آن رفتار دیگرمان بدتر است ?

هر چند همین اتفاق در مورد رفتارهای خوب و یا خوب تر ما هم می افتد اما همیشه خوب ها فراموش مان می شود و بدها بیشتر در یادمان می ماند . 

برخی از رفتارها برای ما دردناک تر به نظر می رسد مانند خیانت یا دروغ و یا ...

اما می خواهم از یک رفتار جمعی و نه فردی برایتان بنویسم که اگر بدترین نباشد دست کمی از آن هم ندارد . جای همه عزیزان خالی چند قبل برای فرار از هوای گرفته و دل های آلوده و فکرهای پریشان پايتخت برای مدتی کوتاه قصد سفر شمال کردم تا حال و روزم کمی عوض شود . نمی گویم جای شما خالی ... دلیلش هم همان بدترین هایی است که شاهدشان بودم .نمی دانستم به حال خودم یا مردم کشورم یا فرزندان این جماعت می باید افسوس خورد یا باید برای فردای جهان و محیط زیست آن متأسف بود ?

توقفگاه های مسیر ، جاده ها ، شهرهای ساحلی و دریا بسیار آلوده بود . پسماندهای مواد مصرفی ، خوراکی ها و ضايعات پلاستیکی همه جا را پوشانده بود . آن قدر که جان و دلم را به شدت به درد آورد . آن زمان نمی دانستم چه باید بگویم یا چه واکنشی می باید نشان دهم . در برابر چشم های متاثرم ، مردم با کمال بی توجهی و در نهایت بی انصافی نسبت به خودشان ، فرزندانشان و هموطنان شان زباله هایشان را همه جا پراکنده می کردند . سطح دریا را زباله های پلاستیکی پوشانده بود و ساحل دیگر ساحل نبود نمی دانم واژه محیط زیست در ذهن هم وطنان من چه معنایی دارد ?

آن ها چگونه فکر می کنند و چرا چنین می کنند ? صد البته شاید بتوان این رفتارها را هم بخشی از دلایل گرفتار شدن کشورم به دست سرنوشت تلخی دانست که گناه آن هم به گردن یکایک ماست ... این نوشته ها را ادامه خواهم داد ... باید ادامه بدهم .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: