مبادا فکر کنی ما نمی فهمیم حرف حساب تو چیست ، از محله ات می گویی اما گفته هایت بسیار وسیع تر و فراگیر تر از یک محله است . یواشکی و زیرپوستی به اسم محله ات حرف های گنده تری را به خورد ما می دهی . مبادا خیال کنی ما خنگ هستیم !

در جواب این دوست گرامی و ارجمندم باید بنویسم ، خدا نکند من چنین توهینی را به هیچ کس و به خصوص خوانندگان مطالبم که بدون وجود آن ها خودم هم هیچ هستم روا بدارم . عزیزان من واقعیت این است که محله من بخش کوچکی _ خیلی خیلی کوچک از کشور است . در سطح خرد خیلی از اتفاق های آن جا ( در کشور و میان هم وطنان من ) این جا هم تکرار می شود و اما در سطح کلان فقط یک تفاوت وجود دارد : 

در این محله ساکنان محل برای سرنوشت شان تصمیم نمی گیرند ، زندگی خودشان را خودشان تعریف نکرده اند اما در سطح کلان از مقام معظم رهبری گرفته تا مجمع تشخیص مصلحت نظام جمهوری اسلامی ایران و تا مجلس و دولت و همین جور بیا پایین و پایین تر تا دولت های محلی مثل شهرداری ها و غیره تصمیم گیری ها و جهت بخشی سیاست ها و عملکردها از بالا به پایین صورت می گیرید و معنای دموکراسی یا همان مردم سالاری هم همین است .

حالا اگر سیاست گذاری ها و تصمیم گیری ها دقیق و درست باشد شرایط " محله ما " هم بهتر بهتر خواهد شد و ضد البته این امر ، امری بسیار بدیهی و مسلم است . توجه به این نکته نیز ضروری است که من گله ای ندارم مجبورم خیلی از رخدادها و اتفاق ها را در محله ام بپذیرم و به اصطلاح تمکین کنم . قبول . این کار را می کنم ولی تأیید می فرمائید که خیلی دشوار است ! قطعا من عجله دارم و مثل دیگران صبور نیستم . این حسن است و یا عیب نمی دانم . فقط مي دانم خصلت بنده است . وقتی ما قرار است الگویی کامل از توسعه یافتگی را در ابعاد فرهنگی ، اجتماعی ،سیاسی ، اخلاقی و انسانی برای تمام جهان به نمایش بگذاریم وظیفه خیلی سنگینی بر عهده داریم در این صورت هیچ کدام از محله های ما نمی باید با مشکلاتی مثل مشکلات محله من مواجه باشد . هیچ فرقی هم نمی کند که این محله در کجای کشور و در کدام شهر ما از شمال گرفته تا جنوب و از شرق گرفته تا غرب قرار گرفته باشد .

هیچ تفاوتی نمی کند : توسعه یافتگی و پیشرفت در تمام ابعاد اخلاقی و انسانی ، اجتماعی و فرهنگی ، اقتصادی و سیاسی می باید در تمام محله ها اتفاق بیفتد . برای قوم لر و ترک و کرد و بلوچ و فارس می باید یکسان باشد و همه ما محله هایی ، شهرهایی و کشوری داشته باشیم که در آن ها " زندگی " کنیم . 

از زندگی نوشتم اجازه بفرمائید تعریف خودم را از زندگی بیان کنم : زندگی از دیدگاه من نفس کشیدن است و نه همان دم و بازدم معمولی که حتی در خواب هم ناچاریم انجامش بدهیم تا روزگارمان بگذرد و زنده باشیم .

دوستان خوب من که هر روز به تعدادشان اضافه می شود همیشه نشان داده اند که در این گفته با بنده موافق هستند . آن ها همیشه همراهی ام کرده اند و از این بابت شرمنده یکایک شان هستم . دوستان خواننده مطالبم نوشته اند که اشاره های مرا در می یابند و در بسیاری از موارد با آن ها هم عقیده هستند .

این امر باعث امیدواری من می شود اگر چه گاهی خیلی از اوقات برخی از عزیزان خواننده توهین ها و ناسزاهایشان را از این نویسنده مودب دریغ نداشته اند دلیلش را نمی فهمم . اگر مطلبی را نوشته ام که پاسخ منطقی و عقلانی داشته چرا باید توهین بشنوم ? 

عزیزان من درست است که ما در کشوری در حال توسعه زندگی می کنیم و هنوز نتوانسته ایم شرایط حاکم بر زندگی مان را با آزاد اندیشی تطابق دهیم اما فراموش نکنیم اخلاق و اخلاق مداری و اخلاقی رفتار کردن می باید بر تمام عملکردهايمان حاکم باشد .

اگر این یکی را هم نداشته باشیم هیچ چیز نداریم و چیزی برایمان باقی نمانده است . همگی ما انسان هستیم . اگر قرار باشد انسانیت هم از عملکردهایمان حذف شود دیگر چیزی نخواهیم داشت . چیزی برایمان باقی نمی ماند . هیچ چیز . 

در نوشته های قبلی ام از " عشق " سخن گفتم ، دوستان از این موضوع استقبال کردند احساس کردم همگی به این درد مبتلا به دچار هستند یا از نبودش سخت آزار می بینند . حالا چه دلیلی دارد که به گفته شود چرا به این موضوع پرداختم و حتی عدم وجود عشق را به مسایلی مرتبط می کنم که به ظاهر ارتباطی با آن ندارد ? باور کنید حتی یک موضوع بسیار شخصی مانند " عشق " می تواند ریشه در مسائل بسیار بزرگ تری داشته باشد که غالبا از تاثیر آن ها غافل هستیم . مثلا وقتی شرایط اقتصادی دشوار باشد عشق شکل دیگری به خود می گیرد . یا وقتی زیر ساخت های فرهنگی ما از استواری لازم برخوردار نباشد بدیهی است که سمت و سوی مفاهیم عشق تغییر می کند . باید باور داشته باشیم که ما در یک جامعه در حال گذار زندگی می کنیم . ما در حال گذار از توسعه نيافتگي به سمت توسعه یافتگی هستیم . 

حالا چه باید کرد ? وظیفه هر یک از ما اعضای این جامعه در این مرحله بسیار خطیر و مهم چیست ? این پرسشی است که من همواره از خودم و سایر دوستانم داشته و دارم . 

                                                                          ارادتمند همگی شما _ پیمان .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: